ساخت چت جی پی تی برای کره زمین؛ استارتاپی که می‌خواهد زبان داده‌های جغرافیایی را بفهمد

سیاره ما در دریایی از داده‌های مربوط به خودش غرق شده است. هر روز، ماهواره‌ها حجمی معادل ۱۰۰ ترابایت تصویر از سطح زمین ثبت می‌کنند، اما فهمیدن این اقیانوس اطلاعات، کاری بسیار دشوار است.

پاسخ به سؤالاتی که در ظاهر ساده به نظر می‌رسند، می‌تواند فوق‌العاده پیچیده باشد. برای مثال، این پرسش برای اقتصاد ایالت کالیفرنیا حیاتی است: «چند مانع طبیعی یا مصنوعی (آتش‌بُر) برای جلوگیری از پیشروی آتش‌سوزی‌های گسترده در این ایالت وجود دارد و وضعیت آن‌ها نسبت به سال گذشته چه تغییری کرده است؟»

ناتانیل منینگ، هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل استارتاپ LGND، در گفتگو با رسانه تک‌کرانچ می‌گوید: «در گذشته، برای پاسخ به چنین سؤالی، یک کارشناس باید ساعت‌ها به تصاویر ماهواره‌ای خیره می‌شد؛ روشی که به هیچ وجه سریع و کارآمد نبود.» او می‌افزاید که حتی با ظهور شبکه‌های عصبی و هوش مصنوعی، ساخت یک الگوریتم اختصاصی برای این کار، صدها هزار دلار هزینه داشت و در نهایت، آن سیستم فقط می‌توانست همین یک کار، یعنی شناسایی آتش‌بُرها را انجام دهد.

اما استارتاپ LGND قصد دارد این معادله را به کلی تغییر دهد.

برونو سانچز-آندراده نونیو، هم‌بنیان‌گذار و دانشمند ارشد این شرکت، تأکید می‌کند: «هدف ما جایگزینی انسان‌ها نیست. ما می‌خواهیم کارایی متخصصان این حوزه را ۱۰ برابر، و حتی ۱۰۰ برابر افزایش دهیم.»

این جاه‌طلبی توجه سرمایه‌گذاران بزرگی را جلب کرده است. LGND به صورت اختصاصی به تک‌کرانچ اعلام کرد که موفق به جذب سرمایه اولیه ۹ میلیون دلاری به رهبری شرکت Javelin Venture Partners شده است. نام‌های بزرگی در دنیای فناوری و سرمایه‌گذاری، از جمله جان هنکه (بنیان‌گذار Keyhole، شرکت سازنده گوگل ارث) و مدیران ارشد شرکت Salesforce نیز در این سرمایه‌گذاری مشارکت داشته‌اند.

فناوری LGND چیست و چگونه کار می‌کند؟

محصول اصلی LGND یک فناوری پیشرفته به نام «امبدینگ‌های جغرافیایی» (Geographic Embeddings) است. برای درک بهتر، این فناوری را می‌توان مانند ساختن یک «اثر انگشت» یا «دی‌ان‌ای دیجیتال» برای هر نقطه از کره زمین دانست.

امروزه داده‌های جغرافیایی معمولاً یا به شکل تصویر (مجموعه‌ای از پیکسل‌ها) هستند یا بردارهای ساده (نقطه، خط و محدوده). تحلیل این داده‌ها نیازمند قدرت پردازش بسیار بالا و دانش تخصصی است.

اما فناوری امبدینگ، تمام اطلاعات پیچیده یک مکان را در یک کد عددی فشرده و هوشمند خلاصه می‌کند. این اثر انگشت دیجیتال به کامپیوتر می‌گوید که آن نقطه دقیقاً چه ویژگی‌هایی دارد: آیا آب است یا خشکی؟ پوشش گیاهی دارد یا ندارد؟ ساختمان است یا جاده؟ دمای آن چقدر است؟ و ده‌ها ویژگی دیگر.

نونیو می‌گوید: «امبدینگ‌ها ۹۰ درصد محاسبات سنگین و تکراری را از قبل برای شما انجام داده‌اند.» به این ترتیب، به جای تحلیل میلیون‌ها پیکسل در یک تصویر، کامپیوترها می‌توانند به سرعت این اثرانگشت‌های عددی را با هم مقایسه کنند و روابط پنهان بین مکان‌های مختلف را کشف کنند.

برای مثال، در مورد آتش‌بُرها، یک جاده، یک رودخانه یا یک زمین صاف همگی در تصاویر ماهواره‌ای متفاوت به نظر می‌رسند. اما اثر انگشت دیجیتال آن‌ها یک ویژگی مشترک دارد: «فاقد پوشش گیاهی بلند». فناوری LGND به راحتی می‌تواند تمام نقاطی را که این ویژگی مشترک را دارند، روی نقشه پیدا کند.

از مدیریت بحران تا برنامه‌ریزی برای تعطیلات

پتانسیل این فناوری فراتر از مدیریت بحران است. منینگ برای توضیح کاربردهای آینده، یک مثال جذاب می‌زند: «یک آژانس مسافرتی هوشمند را تصور کنید که از هوش مصنوعی استفاده می‌کند. شما از آن می‌خواهید: یک ویلای اجاره‌ای با سه اتاق خواب پیدا کن که به یک منطقه عالی برای غواصی نزدیک باشد. ضمناً، ساحلش شنی و سفید باشد، در ماه بهمن که ما سفر می‌کنیم جلبک دریایی کمی داشته باشد و از همه مهم‌تر، در حال حاضر هیچ پروژه ساخت‌وسازی در شعاع یک کیلومتری آن در جریان نباشد.»

پاسخ به چنین درخواست چندلایه‌ای با ابزارهای سنتی تقریباً غیرممکن یا بسیار پرهزینه است، اما وقتی هر نقطه از زمین یک «اثر انگشت هوشمند» داشته باشد، پیدا کردن مکانی با تمام این ویژگی‌ها به سادگی یک جستجوی سریع در گوگل خواهد بود.

اگر LGND بتواند این ابزار قدرتمند را در اختیار شرکت‌ها و حتی کاربران عادی قرار دهد، می‌تواند بخشی از بازار عظیم داده‌های جغرافیایی را که ارزشی نزدیک به ۴۰۰ میلیارد دلار دارد، از آن خود کند.

منینگ با اشاره به شرکت «استاندارد اویل» که زمانی صنعت نفت را در انحصار خود داشت، جاه‌طلبی بزرگ خود را بیان می‌کند: «ما می‌خواهیم به استاندارد اویلِ این داده‌ها تبدیل شویم.» به عبارت دیگر، آن‌ها می‌خواهند زیرساخت اصلی و استاندارد جدیدی برای درک و استفاده از اطلاعات کره زمین باشند.